عملیات استاپل یا انسداد خطوط لوله، معمولاً به منظور رفع ایراد یا انجام اقدامات اصلاحی روی نقطه یا نقاطی از خطوط لوله انجام میگیرد. مزیت این روش آن است که برای انجام اقدامات اصلاحی مذکور نیازی به ایجاد وقفه در عملکرد سیستم خط لوله نیست. در واقع در فرایند استاپل میتوان بدون قطع جریان سیال خط لوله، بخشهایی از آن را از سرویسدهی خارج کرد. کاربرد این روش در مواردی است که برای مثال بدون اینکه امکان خاموش کردن خط باشد نیاز به نصب تجهیزات جدید نظیر ولو در نقاطی از خطوط لوله داریم. یا ممکن است بخشی از خط لوله دچار خرابی، نشتی و فرسودگی شده باشد و در صدد هستیم بدون قطع جریان سیال روی آن بخش تعمیرات لازم را انجام دهیم.
در ادامه در قالب طرحهای شماتیک زیر، مراحل فرایند انسداد خط لوله به صورت مختصر تشریح میشود.
1- جوشکاری 4 عدد اتصال اسپلیتتی در محل انسداد خط لوله: برای انجام هر عملیات استاپل حداقل نیاز به چهار خروجی داریم که از طریق عملیات هاتتپ ایجاد میشوند. خروجیهای اول و چهارم به منظور ایجاد خط فرعی bypass ایجاد میشوند و خروجیهای میانی دوم و سوم به منظور انسداد خط لوله ایجاد میشوند.
2- نصب ولو به محل اتصالات اسپلیتتی: متناسب با فشار و نوع سیال، چهار ولو روی اسپلیتتیهای جوشکاری شده در مرحله اول نصب میشوند. چنانکه اشاره شد نوع اول بسته به خصوصیات خط انتخاب میشود اما معمولا برای این کار از ساندویچ ولو استفاده میشود. پس از نصب ولوها، بمنظور حصول اطمینان از مقاومت مجموعه در مقابل فشار جریان و عملیات، تست فشار انجام میگیرد.
3- نصب و انجام عملیات هاتتپ: در این مرحله 4 عملیات انشعاب گرم هاتتپ روی ولوهای نصب شده انجام میگیرد. چنانکه اشاره شد عملیاتهای هاتتپ روی ولوهای اول و چهارم بمنظور گشودن خط فرعی bypass انجام میگیرد و عملیاتها هاتتپ روی ولوهای میانی دوم و سوم، مجرای ورود دستگاه استاپل به درون خط لوله اصلی را میگشاید. هر چهار عملیات به صورت سایز به سایز انجام میگیرد، به این معنا که انشعاب هم سایز با قطر لولهی اصلی است. لازم به ذکر است انشعابگیری سایز به سایز نسبت به سایر روشهای هاتتپ گیری حساسیتهای فنی و ایمنی بیشتری دارد.
4- نصب لوله bypass روی اتصالات دوگانه خارجی: پس از اتمام عملیات هاتتپ، خط لولهی bypass روی ولوهای اول و چهارم نصب میشود. به این ترتیب ما دارای یک خط لوله فرعی جدید هستیم که از طریق انتقال سیال از لولهی اصلی به آن، میتوانیم بدون قطع جریان سیال اقدامات اصلاحی لازم برای بخش مورد نظر در خط لولهی اصلی را انجام دهیم. این لوله باید همسایز با خط لولهی اصلی باشد تا بتواند فشار و سرعت سیال را تحمل کند.
5- نصب دستگاه استاپل و انجام عملیات انسداد خط لوله: در این مرحله دو دستگاه استاپل روی ولوهای میانی دوم و سوم نصب شده و سپس با باز کردن ولو و پیشروی دستگاه استاپل به درون خط، امکان انسداد آن فراهم میشود. چنان که پیداست این دو عملیات باید در کنار هم یا توأمان با یکدیگر انجام شوند تا هر دو سر انتهایی دوم و سوم مسدود شوند. پس از انجام موفقیتآمیز عملیات انسداد خط، سیرهای تخلیه گشوده میشوند تا بخش میانی خط لوله که قرار است اقدامات اصلاحی روی آن انجام شوند، کاملاً از سیال تخلیه شود.
6- برش لوله به منظور انجام اقدامات اصلاحی لازم روی آن: پس از اتمام موفقیتآمیز عملیات استاپل، لوله برای انجام اقدامات اصلاحی آماده است. از اینرو هم میتوان روی خط اصلاحات و تعمیرات مورد نظر روی لوله را به انجام رساند و هم در صورت لزوم میتوان لوله را بریده و از خط خارج کرد. گاهی اوقات خصوصاً در مواردی که دچار فرسودگی یا نشتی عمیق است، نیاز به تعویض این بخش از لوله وجود دارد. در این صورت لوله بریده میشود و لوله جدید با ویژگیهای فنی خط لولهی اصلی جایگزین میشود. در طول انجام عملیات تعمیرات، جریان سیال از طریق خط لولهی فرعی همچنان پابرجاست و خط لوله بدون وقفه در حال سرویسرسانی است.
7- نصب مجدد لوله تعمیر شده، خارج کردن لوله فرعی و برداشتن دستگاههای استاپل: مجموعهی تعمیر شده به همراه تجهیزات اتصالی جدید (در صورت وجود) روی خط لولهی اصلی و در محل برش سابق جوشکاری شده و به این ترتیب عملیات تعمیر یا تعویض لوله به اتمام میرسد. اکنون مجموعه آماده است تا اتصالات سابق اعم از خط لولهی فرعی bypass و دستگاههای انسداد از سرویس خارج شوند و مجموعه طبق روال سابق به کار خود ادامه دهد. به این منظور ولوهای چهارگانه بسته میشوند،دو سر خط لوله ی فرعی bypass باز میشوند و دستگاههای استاپل نیز از دو ولو میانی خارج میشوند.
8- نصب فلنجهای کور بر روی اتصالات اسپلیتتی: پس از اتمام عملیات و حصول اطمینان از عملکرد صحیح مجموعه، ولوهای دو اسپلیتتی میانی از مجموعه خارج شدئه و سر اسپلیتتیها از طریق فلنج کور مسدود میشود.
|